HAKK'A DÂVET 4

Düşmanını dost bilen kurdun bir tufeylî alayı
Mâl ettin bunca İslâm'a, tertip edilen olayı
Hem hâin dedin, dedirttin; insafsızca bu sözleri
Bir tarih yatıyor önünde, görmedin mi izleri

Garbın uğursuz beynine atan odur gülleleri
Uyuyan garbı uyandıran onların silleleri
Hâmisi idi onların, bugün, yarın efendisi
Bunu çok iyi bilir, sorun bir, elbette kendisi

Adı kolay, işte bir ömür, asırlardır mâzisi
Ona bu zulmeti veren yine garbın oldu isi
O sis ki, ecdâda giydirdi bu zulmet-i libâsı
Hâlâ taşımaktasın sen, ey o ahfâdın bekâsı

Uyanıp bu uykudan kaldırmazsan eğer başını
Belki bir silen bulamazsın gözündeki yaşını
“Külû veşrabû”, bu bizedir, çün bir Emr-i İlâhî
Yalnız ferdî olmayıp, hüküm içtimâîdir dahi

Yiyiniz, içiniz sizler, her helâl olan nîmetten
Çok hazer etmek gerekir, mutlaka israf etmekten
Devamla Rabbimiz buyurur: “Lâ yuhibbu'l-müsrifîn”
“Müsrifleri sevmez ALLAH”, demektir mânâsı harfin

HAKK'A DÂVET 5